OpenShift Virtualization, Red Hat OpenShift platformuna entegre edilmiş bir sanallaştırma çözümüdür. OpenShift üzerinde hem konteyner uygulamalarını hem de sanal makineleri (VM) bir arada çalıştırmanıza olanak tanır. Bu, mevcut sanal makine tabanlı uygulamaları modern konteyner tabanlı bir altyapıya taşıma sürecini kolaylaştırır.
OpenShift Sanallaştırmada VM oluşturma ve yönetme temellerinden kısaca bahsedeceğim.
OpenShift’teki diğer nesneler gibi, Projeler (Kubnernetes ad alanları için bir soyutlamadır) izinler ve kaynakları kullanma ve yönetmenin diğer yönleri için sınırlardır. Bir Proje Oluşturmak, herhangi bir dağıtım için önemli bir ilk adımdır.
Konsola giriş yaptıktan sonra administrator kısmına giriş yapıyoruz.
Resim-1
Sol menüden Virualization > VritualMachine tıklıyoruz.
Resim-2
Bir VM oluşturmadan önce yeni bir proje oluşturmamız gerekir. Sanal makineler belirli bir projeye veya ad alanına dağıtılır ve varsayılan olarak ad alanına izni olmayan kullanıcılar bunlara erişemez, bunları yönetemez veya kontrol edemez. Yöneticiler tüm projelere erişebilir ve dolayısıyla tüm sanal makineleri görüntüleyebilir, ancak normal kullanıcılara gerektiğinde projelere erişim verilmelidir.
Resim-3
Projemizi oluşturduktan sonra Virtual Machine’den sanal makinamızı oluşturuyoruz.
Resim-4
Önceden tanımlanmış VM şablonlarını görülecektir, bu şablonaları kullanılabilir.Otomatik olarak indirilen ve depolanan şablon kaynak disklerini kullanan şablonlardır. Kendi ortamınızda dağıtım yapıyorsanız, bunların oluşturulmasını engelleme ve/veya bu kaynak diskleri kaldırma, ardından şirketiniz için özel diskler oluşturma ve yükleme seçeneğinizde bulunmaktadır.
Resim-5
Örneğin sablonlardan Fedora VM seçtiğimizde bizlere Fedora VM makinanın özellikleri gelmektedir, burada isterseniz konfigürasyonu değiştirebilirsiniz.(Cpu,Memory,Disk)
Resim-6
VM makinanın çalıştığını dashboard ekranında göstebilirsiniz.
Resim-7
Sanal makinayı yapılandırmak için configuration bölümünden yapabilirsiniz.
Details: Bu sekme, VM’nin tüm fiziksel özelliklerini tek bir panelde sunar. Buradan, CPU veya belleği değiştirme, host adını değiştirme, geçiş aygıtlarını bağlama ve önyükleme sırasını değiştirme dahil olmak üzere çeşitli tanımlayıcılarda ve temel donanım yapılandırmalarında düzenlemeler yapabilirsiniz.
Storage : Bu sekme sisteme bağlı diskleri listeler ve sisteme yeni diskler eklemenize olanak tanır. Misafir, aracı ile yapılandırılmışsa, dosya sistemlerini ve kullanımını listeler. Burada ConfigMaps , Secrets ve Service Accounts’u ekstra diskler olarak eklemek mümkündür. Bu, sanal makinede çalışan uygulamaya(lara) yapılandırma verilerini geçirirken faydalıdır.
Network: Bu Sekme, VM için yapılandırılmış mevcut ağ arayüzlerini gösterir ve yenilerini eklemenize olanak tanır.
Scheduling : Bu sekme, VM’nin nerede çalışması gerektiğini ve tahliye için izlenecek stratejiyi belirten gelişmiş yapılandırma seçeneklerini içerir. Bu sekme, (anti)affinity kurallarını yapılandırmak, node seçicileri ve toleransları ve VM’nin hangi cluster node zamanlanabileceğini etkileyen diğer davranışları yapılandırmak için kullanılır.
SSH : Bu sekme, yapılandırılmış bir yük dengeleyicide bir SSH servisi oluşturarak veya özellik etkinleştirilmişse genel SSH anahtarları enjekte ederek makineye uzaktan erişimi yapılandırmanıza olanak tanır.
Initail Run : Bu sekme, Linux için cloud-init’i veya Microsoft Windows için sys-prep’i yapılandırmamızı sağlar ; buna SSH anahtarlarının enjeksiyonu, uygulamaların kurulumu, ağ yapılandırması ve daha fazlası gibi ilk önyüklemede yürütülecek komutların ayarlanması da dahildir.
Meta Data : Bu sekme, sanal makineye uygulanan geçerli Etiketleri ve Açıklamaları gösterir. Bu değerleri değiştirmek, makinelerimizi belirli amaçlar için etiketlememize veya makineleri benzersiz şekilde tanımlayarak otomatik iş akışlarını etkinleştirmemize yardımcı olabilir.
Resim-8
Durdur : Sanal Makinenin zarif bir şekilde kapatılmasını başlatır.
Yeniden Başlat : Bu, işletim sistemine Sanal Makineyi yeniden başlatması için bir sinyal gönderecektir. Bunun düzgün çalışması için konuk entegrasyonları gereklidir.
Duraklatma : İşlem, CPU kaynaklarına ve G/Ç’ye daha fazla erişim sağlanmadan dondurulur, ancak hipervizör düzeyinde VM tarafından kullanılan bellek tahsis edilmiş olarak kalır.
Resim-9
Bir sonraki yazımda storage konfigürasyon, Instance Type oluşturma, Yedekleme ve Uygulama çalıştımayı anlatacağım.
